Icefield Parkway
4 oktober 2016 - Golden, Canada
Het stadje Golden ligt inmiddels ook weer achter ons. Vanmorgen tot onze schrik er achter gekomen dat de gasfles in de auto bijna leeg was. Bij een Free gas de fles voor 19 dollar gevuld. Ook hier weer heel behulpzame mensen die honderd uit praten en van alles vertellen en vragen.
Eerst nog even 100 km terug gereden naar wederom Lake Louise. Hadden we weinig hoop op een mooie dag daar wij vrijwel constant in de bewolking reden. Ff een weetje: Louise naar wie het meer is vernoemd was de dochter van koningin Victoria. Toen wij echter aan de andere kant van de bergen kwamen richting Jasper werd het het mooiste van het mooiste weer.
Hierna begon de reis over de Icefield Parkway, volgens velen een van de mooiste wegen die er op deze aardbol gereden kan worden. Niet qua weg maar zeker qua natuurschoon. Onderweg werdern wij getrakteerd op het ene na het andere hoogtepunt. Meerdere malen gestopt om dit op de gevoelige plaat vast te leggen.
Niet alleen tijdens het rijden maar ook tijdens de vele stops maakte de weidsheid en de bergen een overweldigende indruk op ons.
Bij Bow Lake even een klein klimmetje te voet van de eerste categorie, en vele japanners ontwijkend, op 3 oktober de eerste sneeuw van het jaar onder de voeten gehad.
Nog een mooie stop gemaakt bij de Athabasca gletsjer en deze te voet beklommen, er gaat ook een explorer (truck) over de gletsjer maar als je klaagt over het milieu dan moet je ook niet met zo'n voertuig over een gletsjer gaan rijden. Voor het nageslacht hebben wij enkele steentjes geraapt voor de collectie. Er is ook iemand onder ons die op de voet van een 10.000 jaar oude gletsjer een zilver kettinkje vond. Geologen zijn blij met de resten van een 8000 jaar oud stuk hout. Nee Dirk vind een zilver kettinkje.
Wij wilden ook nog gebruik maken van de Skywalk maar helaas konden wij er vanaf onze zijde niet bij komen en zijn wij doorgereden naar Jasper. Op een gegeven moment ben je eigenlijk verzadigd van alle ongelooflijk mooie indrukken die je opdoet. In de huidige tijd zou je eigenlijk spreken over het feit dat je harde schijf ff vol raakt.
De laatste 100 kilometer in een wat hoger tempo gereden en een camping opgezocht in Jasper. Even nog wat boodschappen gedaan, liquor store en de plaatselijke super, waarna er op 3 oktober 2016 hutspot zonder klapstuk voor de Leienaar en aanhang gegeten is. Overigens met appelmoes. (hoe verzin je het).
Na een dag van vele kilometers geniet van de foto's. Morgen gaan we een dagje Jasper doen en kijken of wij een trein rondgang door dit mooie landschap kunnen gaan maken.
Eerst nog even 100 km terug gereden naar wederom Lake Louise. Hadden we weinig hoop op een mooie dag daar wij vrijwel constant in de bewolking reden. Ff een weetje: Louise naar wie het meer is vernoemd was de dochter van koningin Victoria. Toen wij echter aan de andere kant van de bergen kwamen richting Jasper werd het het mooiste van het mooiste weer.
Hierna begon de reis over de Icefield Parkway, volgens velen een van de mooiste wegen die er op deze aardbol gereden kan worden. Niet qua weg maar zeker qua natuurschoon. Onderweg werdern wij getrakteerd op het ene na het andere hoogtepunt. Meerdere malen gestopt om dit op de gevoelige plaat vast te leggen.
Niet alleen tijdens het rijden maar ook tijdens de vele stops maakte de weidsheid en de bergen een overweldigende indruk op ons.
Bij Bow Lake even een klein klimmetje te voet van de eerste categorie, en vele japanners ontwijkend, op 3 oktober de eerste sneeuw van het jaar onder de voeten gehad.
Nog een mooie stop gemaakt bij de Athabasca gletsjer en deze te voet beklommen, er gaat ook een explorer (truck) over de gletsjer maar als je klaagt over het milieu dan moet je ook niet met zo'n voertuig over een gletsjer gaan rijden. Voor het nageslacht hebben wij enkele steentjes geraapt voor de collectie. Er is ook iemand onder ons die op de voet van een 10.000 jaar oude gletsjer een zilver kettinkje vond. Geologen zijn blij met de resten van een 8000 jaar oud stuk hout. Nee Dirk vind een zilver kettinkje.
Wij wilden ook nog gebruik maken van de Skywalk maar helaas konden wij er vanaf onze zijde niet bij komen en zijn wij doorgereden naar Jasper. Op een gegeven moment ben je eigenlijk verzadigd van alle ongelooflijk mooie indrukken die je opdoet. In de huidige tijd zou je eigenlijk spreken over het feit dat je harde schijf ff vol raakt.
De laatste 100 kilometer in een wat hoger tempo gereden en een camping opgezocht in Jasper. Even nog wat boodschappen gedaan, liquor store en de plaatselijke super, waarna er op 3 oktober 2016 hutspot zonder klapstuk voor de Leienaar en aanhang gegeten is. Overigens met appelmoes. (hoe verzin je het).
Na een dag van vele kilometers geniet van de foto's. Morgen gaan we een dagje Jasper doen en kijken of wij een trein rondgang door dit mooie landschap kunnen gaan maken.
De hemel kan niet mooier zijn denk ik dan.
wat zullen jullie slapen van al die indrukken.
groetjes vanuit Katwijk.