Frankton

Na ons vertrek uit Apollo Bay het laatste gedeelte van The Great Ocean Road gereden. Dit laatste gedeelte bestond voornamelijk uit slinger wegen langs de kust. Soms vroeg je je af hoe het mogelijk was hoe ze het voor elkaar hadden gekregen in de tijd van de aanleg om de weg zo hoog langs de kust aan te leggen. Het resultaat was wel dat je schitterende vergezichten had met hier en daar een mooie baai waar je altijd wel golfsurfers aan het werk zag. Allemaal wel in een strakke wetsuits want zoals eerder omschreven werd (het schildpad kopje) was het koude water hier waarschijnlijk ook van toepassing. Onderweg naar Werribee in de plaats Geelong een Brewere van Creatures Beer bezocht. Leuk verhaal door de gids maar het hoogtepunt was natuurlijk wel het proeven van het bier. Kleine glaasjes maar ze zorgden er toch voor dat er geen auto meer gereden mocht worden.

Afgelopen nacht doorgebracht op de camping Werribee South Caravan Park gelegen aan een baai met ook hier weer een fraai uitzicht. Het gevaar is wel dat je op het laatst gaat wennen aan de mooie uitzichten. De mannen gisteren aan het braden op de buiten BBQ en vooral praten met de voorbijgangers. Dame van 73 die al wat Scotch op had wist te vertellen dat zij inmiddels samen met haar man 5 jaar non-stop aan het rond reizen was door Australië. Gingen nu ff terug naar hun woonadres in Perth om later dit jaar kerst met de kinderen en de kleinkinderen door te brengen maar daarna gingen ze snel weer op pad. Tijdens een loopje over de camping werden wij als Nederlanders bedankt door een man want als wij Nederlanders  er niet geweest zouden zijn dan had zijn vader de oorlog misschien wel niet overleefd want hij was als fighter pilot in 1940 bij beschietingen in Rotterdam door de Duitsers neergeschoten, maar dankzij het verzet was hij weer in Engeland teruggekomen. Zowel zijn vader als zijn oom waren aan het begin van de oorlog naar Engeland gekomen om te vechten en zijn oom had op bommenwerpers gevlogen. Je had meer kans om de loterij te winnen als om als piloot de oorlog te overleven wist hij ons te vertellen. Als geste kregen wij mooie rozen van hem die hij uit zijn rozenstruik knipte. Bij de jachthaven net buiten de camping waar de bootjes vanuit zee aankwamen varen omdat zij uit het water gehaald moesten worden zagen we op een schoonmaaktafel twee tonijnen liggen van elk zeker 1 meter groot. Mannen gaven zelf al aan dat het vangen leuker was als het schoonmaken. Op tv zie je wel eens dat een tonijn beoordeeld wordt aan de hand van de rode kleur van  het vlees, wel dat was nu ook heel goed te zien. Leuk om eens gezien te hebben.

Vandaag van Werribee naar Melbourne gereden en als eerste naar de suburb Parkdale gereden om onze kennis van het oliebollenbakken Jordan te begroeten. Hij had ons via via uitgenodigd voor een Australien BBQ als dank voor het feit dat hij aanwezig mocht zijn bij het oliebollenbakken toen hij in Nederland was.. Geheel verrast deed hij de deur open want hij had ons pas morgen of vrijdag verwacht. He uncle Durk was het eerste wat hij zei waarna wij allen stevig door hem omhelst werden. Vrijdag gaan we op de BBQ bij de woning van zijn ouders. Zwembroek mee want ze hebben een zwembad achter het huis.

Vandaag een  zone kaart gekocht zodat we morgen vrij kunnen reizen van onze verblijfplaats Frankton naar Melbourne.  

ANNEJADI