Kangaroo Island

Hebben de eerste nachten in de camper erop zitten. Is wat kleiner als de camper in Canada maar het is goed te doen. Wij zijn de 3e huurders dus de camper is nog zo goed als nieuw. Ze absorberen alleen de snurk geluiden niet erg goed en schommelen als  ’s nachts iemand uit bed moet;  we zijn tenslotte al wat ouder.

Na het ophalen in Adelaide naar Cape Jervis gereden teneinde met de ferry naar Kangaroo Island over  te steken.  Helaas moesten we tegen de golven in en er was best een ruwe zee waardoor de overtocht niet gerieflijk was voor sommige onder ons.  Gelukkig kwamen we op een gegeven moment aan de lijzijde van het eiland  te varen waardoor het wat rustiger werd.  Aangekomen in Penneshew  naar de supermarkt gereden  teneinde de camper van  de nodige proviand te voorzien bleek dat wij zeer welkom zijn want het toerisme ligt helemaal op z’n gat. Mensen beginnen spontaan een praatje met je en geven ook aan dat ze blij zijn dat je gekomen bent. Wat verder opvalt tijdens het rijden is dat bijna iedereen ff z’n vingers/duim van het stuur haalt en je zo even groet.

De eerste camping op Kangaroo Island was Emu Bay, was erg  stil, we stonden namelijk alleen, zonder faciliteiten maar wat wil je voor 25 aus dollars. Van Emu Bay naar Kingscote en daar werden we gastvrij onthaald door de Cypriotische Helena wiens mondje n iet gesloten bleef toen wij bij haar bij de receptie stonden. Toen wij de camper op z’n plek hadden gezet werden we getrakteerd door dezelfde Helena op een lekker bakje Griekse koffie en haar verdere levensloop.

Vandaag naar Seal Bay geweest wat een natuurpark is waar zeeleeuwen te bewonderen zijn. Er is in het verleden zo op gejaagd dat er nu nog maar 12000 zijn en er zelfs word aangegeven hoeveel er dit jaar geboren zijn. We hebben vandaag wel geluk gehad want we hebben een wilde kangaroe kunnen  aanschouwen van ongeveer 5 meter afstand, natuurlijk de zeeleeuwen en een verdwaalde slang die naast het wandelpad lekker in het zonnetje lag. Dit bleek later een soortgenoot van de tijgerslang te zijn, ofwel de 4e dodelijkste slang op aarde. Sommige mensen zijn zo naïef dat ze zelfs op hun buik gingen  liggen om een foto te maken. (wij niet hoor). Gelukkig bleek deze slangensoort niet agressief te zijn.

Morgen terug naar het vaste land en gaan we richting Robe de eerste stop op weg naar Sydney. We weten nog steeds niet of het veilig genoeg is om i.v.m de branden en nu de vele regenval of het veilig is om door te rijden  naar Sydney.

We zien wel het is tenslotte een groot avontuur.

ANNEJADI